Ponieważ wiele projektów jest do siebie podobnych i korzystają z podobnych zestawów wzorców projektowych, naturalne wydaje się opracowanie i przygotowanie takich fragmentów kodu (modułów), które spojone razem stanowią gotowy szablon projektu. Taki szablon, który niejako wymusza organizację plików, nazewnictwo a także styl pisania programu określa się mianem framework'a.

Framework poza tym, że narzuca pewne rzeczy, dostarcza podstawowe funkcjonalności i komponenty (w terminologii budowniczej byłyby to kompozyty), które programista może wykorzystać aby osiągnąć określony cel. Zazwyczaj sprowadza się to do odpowiedniej konfiguracji tych komponentów wraz z ich oprogramowaniem. Te narzędzia są mocno targetowane, czyli tworzy się je tak, aby rozwiązywały określone klasy problemów- framework do aplikacji mobilnej będzie wykorzystywać zupełnie inne techniki i wzorce projektowe niż framework do obsługi zapytań do platformy web.

Tak jak w przypadku żurawi budowlanych- istnieją różne rodzaje frameworków. Są wielkie, i ciężkie (zarówno pod względem obciążenia systemu i obsługi), wyposażone w wiele rzeczy w "standardzie" (np. Spring, Unity3D), które wykorzystuje się zazwyczaj w projektach typu enterprise a "postawienie" ich, czyli skonfigurowanie tak, aby można było cokolwiek na nich wykonać, wymaga wiele pracy i ogromnej wiedzy. Są także takie małe i lekkie, posiadające tylko zestaw niezbędnych narzędzi (np. BackboneJS), które pozwalają na zwinne adaptowanie albo osadzanie ich wewnątrz innych frameworków.

Wybór odpowiedniego frameworka ma kolosalny wpływ na cały projekt i nierzadko może decydować o jego sukcesie albo porażce. Gdy już framework zostanie wybrany i prace developerskie ruszą, zmiana frameworka w zdecydowanej większości przypadków oznacza rozpoczęcie prac od nowa. Czasami możliwe jest wykorzystanie stworzonych już fragmentów kodu i przeniesienie ich do nowego środowiska, jednak to jest niewdzięczne zadanie.

Największe wyzwanie, związane z umiejętnością wykorzystywania frameworków polega na tym, że owszem, bardzo wiele ułatwiają, jednak wymagają przede wszystkim co najmniej biegłości języka programowania, na którym się opierają, a także technologii pobocznych jak środowisko, w którym pracują, jak na przykład system operacyjny czy inne oprogramowanie, które jest wykorzystywane do ich poprawnej pracy.